Skip to content
Het bestuur stelt zich voor

Het Bestuur

Ida van Zijl, voorzitter (Rietvelddeskundige)
Adrien van der Kloes, secretaris (eigenaar/bewoner Rietveldwoning)
Wim Kok, penningmeester a.i. (eigenaar/bewoner Rietveldwoning)
Ronald Willemsen, lid (bewoner Rietveldwoning)
Mieke Rietveld, lid (kleindochter Rietveld)

 

Ida van Zijl

Ik heb jarenlang gewerkt bij het Centraal Museum Utrecht als conservator toegepaste kunst en vormgeving en adjunct-directeur. Toen het Centraal Museum in 1987 het Rietveld Schröderhuis en het Rietveld Schröder Archief onder zijn beheer kreeg was ik als conservator verantwoordelijk voor dit deel van de collectie. Aanvankelijk was mijn kennis over dit onderwerp minimaal, maar door alle tentoonstellingen die ik mocht organiseren en de publicaties die ik daarvoor heb geschreven ben ik langzamerhand een echte specialist op dit terrein geworden. Mijn bewondering voor het werk van Rietveld is in al die jaren alleen maar groter geworden. Ook vond ik het een voorrecht dat ik dankzij dit werk de nazaten van Rietveld en de familie Schröder persoonlijk heb leren kennen. Ook nu ik met pensioen ben, blijft het werk van Rietveld nog steeds een inspirerend onderwerp, dat bovendien veel meer omvat dan het Schröderhuis en de beroemde Rood-blauwe stoel. Daarom vind ik het fantastisch als voorzitter van de Rietveldhuizen-Vereniging van Eigenaren me voor zijn erfgoed te kunnen inzetten, samen met zoveel andere bewonderaars van Rietveld.

Adrien van der Kloes (Huis Smedes II, Bennekom)

In 1956 gaf mijn grootvader, J.J.A. Smedes, de opdracht tot het bouwen van een dubbele woning in Bennekom, bedoeld voor hemzelf en zijn dochter met haar gezin. Als een van de twee kinderen van de dochter heb ik in dit huis mijn jeugd doorgebracht. Ik ben eraan gewend geraakt dat licht en ruimte in een huis vanzelfsprekend is. Voor de eerste bewoners, voor wie het huis is ontworpen, past een Rietveldhuis als een jas. Vele jaren later in 1990 kregen mijn vrouw en ik de mogelijk het huis over te nemen. Na enige aarzeling vanwege de staat van onderhoud hebben we de sprong toch gewaagd. Wonen in een Rietveld was voor ons natuurlijk een buitenkans. Inmiddels 30 jaar en veel werk verder ben ik een ervaringsdeskundige geworden op het gebied van typische Rietveld constructies, wat mij alleen maar enthousiaster heeft gemaakt voor deze manier van bouwen. Vanwege de enorme gasrekening hebben we in 1990 al veel gedaan aan isolatie en het rendement van de verwarmingsinstallatie. Na mijn pensionering kan ik het huis nog een verder verduurzamen. Hopelijk gebruik makend van de ervaringen van de andere leden van de vereniging. Als secretaris probeer ik een bijdrage te leveren aan het behoud van Rietvelds erfgoed.

Wim Kok (Huis Theissing, Utrecht)

Als retailer, vormgever en importeur van fietsen, ben ik geïnteresseerd in vormgeving en innovatie Na het overlijden van mijn vader (1996), liepen mijn vrouw en ik een rondje door onze wijk naar het Krommerijnpark en weer terug over de Breitnerlaan waar aan de parkzijde een aantal villa’s van na de oorlog staan. Daar woonde ook een klant van mij aan wie ik vroeg: ”Als u ooit uw huis wilt verkopen, dan zijn wij geïnteresseerd”. Nou, daar was geen kans op, maar hij gaf wel de tip dat het buurhuis op nr. 11 waarschijnlijk te koop kwam! Een prachtig huis, groter en zoals wij toen dachten onbereikbaar voor ons. Dan volgt een lang verhaal van onderhandelen en gunnen. Pas toen kwam ter sprake dat het een Rietveldhuis betrof! Na een jaar konden wij er in. Het huis en de tuin voelden gelijk goed aan en wij genoten van het vele inkomende licht en het ruimtelijke daarvan. Maaaaar… er bleek veel achterstallig onderhoud te zijn: half verrotte kozijnen, een lekkend dak en vocht doorslag in de buitenmuren. Na restauratie van kozijnen en dak en het met Sigma coating impregneren van gevels tegen het doorslaan, was er een goede basis.

Na mijn pensionering had ik tijd om de tuin en het huis eigentijdser en levensloopbestendig te (laten) maken. In 2010 heb ik een strakke tuin getekend, passend bij het huis en het Krommerijnpark en heb dat samen met de hovenier in 2011 aangelegd. In 2012 is er met Strandnl een plan gemaakt om keuken, toilet en badkamer te moderniseren. Dat liep uit de hand hetgeen uiteindelijk resulteerde tot het casco maken en herinrichten van het huis. Dit duurde 4 maanden. Er volgde een soort rollercoaster aan activiteiten van architect, aannemer, onderaannemers en bouwvakkers. Dat ging niet helemaal goed, maar dat schijnt er bij te horen. In 2018 heb ik, met subsidie van de gemeente Utrecht, door ‘de Groene Grachten’ een plan laten maken om het huis te verduurzamen. De adviezen zijn inmiddels vrijwel allemaal uitgevoerd: dakisolatie, 3M raamfolie, Honeywell Evo Home en een nieuw tappunt voor stadsverwarming.

In 2008 heb ik een eerste poging gedaan om Rietveldhuizenbezitters te verenigen. Pauline Terreehorst nodigde hen uit voor een bijeenkomst. Daar is geïnventariseerd of er interesse bestond om ervaringen uit te wisselen en samen te werken. Helaas is het initiatief toen gestrand. In 2019 heeft Ida van Zijl het idee weer opgepakt om het Erfgoed van Gerrit Rietveld te behouden d.m.v. het oprichten van de Vereniging Rietveldhuizen-VVE.

Ronald Willemsen (Erasmulaan 5, Utrecht)

Ik ben in 1957 in Doetinchem geboren en groeide daar op in een middenstandsmilieu met twee zussen en drie broers. Al op jonge leeftijd wist ik dat ik architect wilde worden, lees er veel over, hiertoe mogelijk aangezet door een oom die architect is. Na mijn middelbare school ging ik naar de kunstacademie in Arnhem (Gerrit Rietveld ontwerp), maar na een jaar koos ik voor de Academie voor Kunst en Industrie (AKI) in Enschede. Deze kunstacademie stond in de jaren zeventig van de vorige eeuw bekend als de meest vrije en kunstzinnige academie in Nederland. Toen ik in 1982 met goed gevolg deze opleiding afsloot, kreeg ik als ontwerper een baan bij de meubelfabrikant Lundia. In 1984 verhuisde ik naar Utrecht en ging als zelfstandig ontwerper aan de slag. In 1984 begon de vijfjarige opleiding aan de Academie voor Bouwkunst in Amsterdam. Tijdens en na deze studie bleef ik in Utrecht wonen en specialiseerde me tot een all-round architect. In 1987 richtte ik Asnova architects (later Asnova architecture) op.

Mijn eerste belangrijke opdracht kreeg ik van de Utrechtse Dienst Stadsontwikkeling, het betrof de interne verbouwing van het Muziekcentrum Vredenburg, mijn vooropleiding als (interieur) ontwerper wierp vruchten af. Hierna volgde een opdracht voor een groot project in de binnenstad van Utrecht waar mijn bureau Asnova naast nieuwbouw ook de renovatie en restauratie uitvoerde. Opdrachten volgden elkaar snel op. Via particulieren, beleggers en projectontwikkelaars werden veel (monumentale) panden door ons gerenoveerd/gerestaureerd. Ook ‘de horeca’ wist ons/Asnova te vinden. In 1995 ontwierp ik popcafé ‘Stairway to Heaven’, eigendom van o.a. Henk Westbroek op de Mariaplaats en op het Oud-kerkhof zette ik mijn signatuur op het destijds zeer populaire café Mad Mick en Big Mamou. Voor dit café ontwierp ik ook tot in detail het interieur. In 2010 werd de transformatieopdracht van het voormalig Ooglijdersgasthuis in Utrecht aan mijn bureau gegund. Dit project zit nu in de afrondende fase. In 2018 kreeg mijn bureau de prestigieuze opdracht voor het maken van het Indisch en Moluks-museum Sophiahof in Den Haag.

Ik woon en werk nu in een Rietveldpand. Met Post Erasmuslaan 5 heb ik hier het centrum voor kunst en architectuur. Daarnaast ben ik nauw betrokken bij de kunststichting Vierplus. Zij promoten door het hele land de geometrische abstracte kunst.

Mieke Rietveld

Ik ben een kleindochter van Gerrit Rietveld. Samen met andere nazaten van Rietveld zit ik in het bestuur van de Rietveld Stichting. Deze Stichting vertegenwoordigt de erven bij het beheren van de materiële en geestelijke nalatenschap van Rietveld en heeft mede tot doel zijn oeuvre een bredere bekendheid te geven en zijn naam levend te houden. In deze doelstelling past ook het stimuleren van het behoud van de door hem ontworpen woonhuizen. Daarom heb ik mij in het voorjaar van 2019 aangesloten bij de initiatiefnemers van de toen nog op te richten Rietveldhuizen-Vereniging van Eigenaren.